Obchody Dni Papieskich w szkole (44. rocznica wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową – 16 października 1978 r.) rozpoczęliśmy wtorkowym przedstawieniem słowno-muzycznym pt. „Blask prawdy”. Tytuł nawiązywał do tegorocznego XXII Dnia Papieskiego „Veritatis splendor”, będącego również tytułem jednej z encyklik Papieża Polaka. Ojciec Święty zwraca w niej uwagę, że w czasach szerzącego się sekularyzmu nie należy oddzielać wiary od moralności, zatem kluczowe myśli naszego szkolnego przedstawienia poświęcone były właśnie poznaniu prawdy, prowadzącej do dobra i piękna.
„Człowiek potrzebuje poznania prawdy, ponieważ bez niej nie ma oparcia, nie idzie naprzód”, usłyszeliśmy z ust współprowadzącej przedstawienie – Weroniki Pluskoty z kl. IIb, autorki tekstów i reżyserki przedstawienia. Potwierdzeniem słów, iż „wiara bez prawdy nie zbawia, nie daje pewności naszym krokom, że (…) pozostaje jedynie piękną baśnią (…) albo sprowadza się do pociesznego uczucia, które jednak uzależnione jest od nowej zmienności ducha i czasów, niezdolnego podtrzymać światła naszej drogi życia”, była pewna alegoryczna przypowieść o królu, sceniczne odegrana przez naszych uczniów: Tomka Trzmiela, Mateusza Olasa, Mateusza Radeja, Emilkę Kuźmę i Zuzię Kołodziej. Morałem scenicznej bajki było życie w blasku prawdy, która, w odróżnieniu od innych rzeczy tego świata, jest w stanie całkowicie wypełnić nasze serca.
„Przypomnienie związku między wiarą a prawdą jest dziś potrzebne bardziej niż kiedykolwiek, właśnie z powodu przeżywanego kryzysu prawdy” – wygłosił współprowadzący Jan Gidmański z kl. Ia.
Rozważania o roli prawdy w kontekście obchodzonego Dnia Papieskiego korespondowały z oprawą muzyczną – pieśniami wykonanymi przez nasz szkolny chór, w którego skład weszły: Dominika Trzebińska z kl. IIa, Maria Niedbała z kl. Ia, Maria Haberka i Natalia Popławska z kl. Ib.
Piękne i dostojne pieśni o papieżu, takie jak np.: „Habemus Papam”, „Lolek”, czy „Prawda jedyna”, wprowadzały wszystkich obecnych w wyjątkowy nastrój, a przede wszystkim skłaniały do refleksji nad rolą prawdy w codziennym życiu. Spontanicznie zainicjowana „Barka”, w której wykonanie włączyła się prawie cała społeczność, stanowiła miły i wzruszający akcent finalny naszego widowiska.
Pragniemy z serca podziękować Aktorom, Panu Dyrektorowi – za obecność i ważne słowa – Nauczycielom, zaproszonym Gościom, a przede Wszystkim Uczniom, którzy sami wyrazili swą wolę, by uczestniczyć w przedstawieniu i szczelnie „wypełnili” widowiskową salę!
„To dla mnie zaszczyt i przyjemność poszukiwać Prawdy z takimi ludźmi, jak Wy” – dodała na zakończenie nauczycielka religii – Anna Matusewicz.
Serdecznie zapraszamy do przeglądania galerii z wydarzenia.
